Üç Yıl Oldu Görüyor Musun?
Posted by her boku bilen adam | Posted in kişisel | Posted on 22:56
22
Vay be sevgili okuyucu.
3 yıl olmuş görüyor musun?
Bak o kadar şey paylaşmışız ki 3 yılda, artık "Sevgili okuyucu" diye giriş yapınca yazıya hiç yadırgamıyorsun bile görüyor musun?
Hatta öyle alışmışsın ki iki cümleyi de "Görüyor musun" diye bitirdim onu bile yadırgamadın bak.
"Sinema yazıları yazarım, benim Ömür Gedik'den neyim eksik" diye başlamıştım blog yazmaya.
Yok be aslında tam öyle değildi blog yazma hikayem. Hatta bir sır vereyim sana bu benim ikinci blogum. Ama gidip aramaya falan çalışma. İlk yazdığım blog kişiye özel bir blogdu ve sadece davetli olanlar okuyabiliyordu. 4-5 kişi falandık. Hala da duruyor o sayfa.
Çok şey değişti hayatımda son 3 yılda. Zaten hemen hemen hepsini de buraya aktardım hiç çaktırmadan. Bazen en alakasız yazıda gördünüz o gün kızdığım bir şeye olan öfkemi, bazen gündemdeki bir olayla ilgili bir yazıda anladınız hassas dönemlerimi.
Gerçek hayatta dostum, arkadaşım, sevdiğim insanların bana olan bakış açısını, saygısını burda da aynı şekilde kazandım. Belki de o yüzden sadece adımı gizledim, kendimi değil.
Çok da eğlendim bu gizlenme mevzusunda. Benim yazdığım yazıyı bana yollayıp "Ağbi herif ne yazmış be" diyenler mi ararsın, "HBBA diye bir eleman var bak o çok iyi onu takip et" diyen mi ararsın, "HBBA diye bir yavşak var kılım ona" diyen mi ararsın.
Her şey bir yana bu blogun okuyucu kitlesi çok özel bir kitle bence. Gerçekten.
Sadece kendi bakış açımdan söylemiyorum bunu. Bu blogu okuyan insanlar karşıt görüşte bile olsalar hiçbir zaman beni kırmadılar.
Ne adımı sanımı sordular, ne tipimi merak ettiler. Sadece benim fikirlerimdi onların merakı.
Galatasaraylı geldi Fenerbahçe yazımı okumaya, en fanatik AKP'li gelip hak verdi iktidarı eleştirime. Uzar da gider örnekleri.
Sizi bilmem de cidden blog alemi içinde çok şanslı hissediyorum ben kendimi. Farklı kesimden bir çok insanın saygısını kazandığımı düşünüyorum.
Kendimi övüyor değilim bu arada yanlış anlamayın (e yanlış alnamıyorlar zaten hala açıklama yapıyon), sadece samimiyetime verdiğiniz değer için teşekkür etmek istiyorum bir kez daha.
Hep söylüyorum ne para ne şan ne şöhret, empatiden, karşıdakini dinlemekten bu kadar yoksun inanların çoğunlukta olduğu bir ülkede hem de "okuyarak" bana saygı gösterdiniz.
Hem de kim olduğumu hiç umursamadan.
Yazmaya devam edeceğim yine hayat elverdiği sürece.
Okuyan, okutan, kaale alan, yorum yapan, haddimi bildirmeye çalışan, kızan, moral veren herkese teşekkürler.
İyi ki yazmışım.
Yine olsa yine yazarım.
Yazacağım da.
Sağlıcakla kalın.
"Sen" diye başladığım yazıyı "siz" diye bitirdim görüyor musun?
* 3.yaş nedeniyle sizler için hazırladığım "HBBA Soundtrack 2" çok yakında burda.