Daha 1 sene öncesine kadar verdiği bir röportajda "Olası bir İstanbul depreminde kentteki binaların yüzde 70'i deprem açısından güvenli değil...1970'li yıllarda İstanbul'un Anadolu yakasında yapılan yapıların büyük bir kısmına inşaat malzemesini ben sattım. Kumları Marmara Denizi'nden, demirleri hurdadan çektik. O zamanın şartlarında en iyi malzeme buydu. Sadece biz değil tüm firmalar aynı şeyi yapıyordu. Deprem olursa İstanbul'a ordu bile giremez, ölen şanslıdır..." diyen Ali Ağaoğlu, Türkiye'nin en önemli üniversitelerinden Yıldız Teknik Üniversitesi öğrencileri tarafından "Yılın İş Adamı" seçilmiş.

Kendisini ve ona bu ödülü layık gören YTÜ öğrencilerini tebrik ediyorum. Gençler hakkaten de "Teknik"i kapmış.

***

İlber Ortaylı, Vedat Milor ve Ayhan Sicimoğlu'ndan oluşan bir kadroyla şehirlerarası yolculuk yapmak istiyorum. Ama belediye otobüslerindeki dörtlü koltuktan var ya, işte onlardan olsun otobüste. Oturma planı olarak da benim yanımda Ayhan otursun, çaprazımda Vedat karşımda da İlber.

***

Malumunuz Efes Pilsen kapanma tehlikesi ile karşı karşıya. Kapanmasına sebep olacak yasanın ise özeti "Gençlerin içkiye özenmesini engellemek". Efes Pilsen bir nesile basketbolu sevdirmiş bir takım. Bakın bira demiyorum takım diyorum çünkü Efes diyince benim aklıma cidden bir basketbol takımı, her yıl Efes Pilsen World Cup gibi dünya yıldızlarının ülkemize getiren bir marka geliyor. Ben Efes diyince Aydın Örs'ü, Ufuk Sarıca, Naumoski'yi, Conrad McRae'yi hatırlar; Murat Murathanoğlu-İsmet Badem ikilisinin muhteşem sunumlarını hatırlarım. Valla toplasanız 10 tane de Efes bira içmemişimdir hayatımda. Ben mi malım acaba?

***

Gençlerimiz Efes Pilsen maçlarını izleyip biraya özeniyor; Atatürk'ün hayatını sinemada izleyip sigaraya, rakıya merak sarıyor; tüm dünyanın "Muhteşem" lakabını taktığı Kanuni Sultan Süleyman'ın hayatını görüp sadece hareme, şaraba özeniyorsa affedersiniz ama sıçayım öyle gençliğe.

***

Facebook'da en sevdiğim sayfa Brezilya Milliyetçiliği. 

oOo ya samba yap ya terk et oOo

***

Ülkemizde yasaklı olan Fizy dünyada "Yılın Müzik Keşfetme Sitesi" seçildi. Eskiden ülkemizde yasaklı olan yazarlar, şairler, sanatçılar dışarda bir şeyler seçilirdi. Zamana harika ayak uydurduk.

***

Galatasaray yönetiminin yaptığını bir Fenerbahçeli olarak ben Galatasaray'a yapmaya kıyamazdım herhalde.

***

Aşk acısı çeken, dersleri kötü giden, işinden atılan, iş bulamayan, hayata küsen, kısaca depresyonda olan ve bir şeyleri unutmak isteyen herkese Flash TV'de "Fıkralarla Türkiye" izlemeyi tavsiye ediyorum. Sadece unutmakla kalmayacak; aynı zamanda beyninize komple format atacaksınız. Eğer acınız çok büyük ve Fıkralarla Türkiye sizi kesmiyorsa biraz da "Evlere Şenlik" izleyin. 100% çalışıyor.

***

Apoel-KSK maçında yaşanan olaylar ve bir kaç gün sonraki Galatasaray-Fenerbahçe U17 maçında yaşananlardan sonra ikiyüzlülüğümüzü göstermek adına alttaki cümleyi yazdım. Anlaşılsın diye de tırnak içine aldım. Gelen yorumlara ise hiç şaşırmadım.

*Bunlar yorumların bir kısmı. Diğerleri sığmadı.

Facebook'da gelen arkadaşlık taleplerini kabul ediyorum kim olursa olsun. Hani ben onları kabul edip arkadaş sayısı arttıkça da insanlar bunu bir popülarite göstergesi gibi algılıyorlar ama öyle değil. Facebook kolay bir iletişim yolu. Orda da blog adıyla bulunma nedenim de Facebook'un bu mailden daha kolay olan iletişim yolunu kullanmak. Mesajlara da cevap veririm bu yüzden mutlaka.

İnsanlar hiç tanımadıkları bir insana daha çabul açılıyorlar, daha dürüst, daha rahat oluyorlar. Bir beklentileri, kaygıları olmadığı için de sizden fikir almakta bir mahsur görmüyorlar. Ben de elimden geldiğince naçizane fikirlerimi paylaşıyorum onlarla.

Bundan bir kaç ay evvel de arkadaş listemdeki bir öğretmen adayı bana "Sence nereyi tercih etsem?" diye bir mesaj attı.

Ne yalan söyleyim sonrasında unuttum ben kendisini ne yaptı ne etti aklımdan çıkmış, kendi hayatımın kargaşası içinde.

Derken geçtiğimiz günlerde bir mesaj aldım bu öğretmen adayından. Artık adaylıktan çıkıp öğretmenlik yapmaya hak kazanmış. Hem de gerçek anlamda bir öğretmen olmuş ki "Nasıl?" derseniz attığı şu mesajı göstereyim size :

Merhaba HBBA. Sana gülümseten bir haber vermek istedim.

Ben 8 Aralıkta görevine başlayan bir İngilizce Öğretmeniyim. Hatırlamazsın ama tercih döneminde ,her bi boku bildiğini düşünüp kafa karışıklığıyla "Bozcaada yazsam mı ki listemin başına" demiştim. O günün üstünden günler geçti, kopya çekildiğine kanaat getirildi, sınavı iptal ettiler.Günler geçti, tekrar sınava girdim,Tekirdağ-Çerkezköy- Karaağaç İÖO'na İngilizce Öğretmeni olarak atandım.

Evet, çok batı. Evet çok yakın. Ama hayır, hiç kolay değil.
Okulun çok ihtiyacı var. Aslında keşke pedagog tanıdıkların var mı, diye sorabilsem ama önce okulun donanım eksikliklerini gidermeliyiz.

24 Aralık Cuma "yaşasın sosyal medya" dedim ve bir facebook event'i açtım. Benden çıktı, bizim oldu bu kampanya. Öğretmenlerim de sahiplendi.

Yarın okul günü ve herkesin yüzündeki gülümseme göreceğim.
Daha 2 gün olmasına rağmen 5 bilgisayar, kütüphanemize bir sürü kitap, giysi yardımı sözü geldi. Perdelerimiz, kütüphanemiz, spor salonumuz...Eksiklerimiz çok.

Eğer sen de en azından sayfanda paylaşırsan duyarlı güzel insanlara duyurup bize yardım edersin diye düşündüm. Ne dersin?

Hayalim bir yabancı dil sınıfı açmak ve çocukların oradan ve benden maksimum seviyede faydalanmasını sağlamak. Yolum uzun biliyorum ama bu kendime sözüm aslında, yapacağım!

Okul gazetesi çıkarmaya başladığımızda söz veriyorum yardımını unutmayacağım,sana da bir yazı ayarlayacağım:)

Selamlar, sevgiler.

Gerçek anlamda bir öğretmen derken kastımı şimdi anlamışsınızdır sanırım. "Oh  nasıl olsa atandım, maaşımı alır gider dersimi verir takılırım öyle" demektense çocuklar için gerçekten bir şeyler yapma peşinde biri kendisi.

Ha tanıyor muyum kendisini, tanımıyorum evet; muhtemelen hayatım boyunca da görmeyeceğim (tıpkı bu blogu okuyan insanların da neredeyse hiç birini görmediğim ve görmeyeceğim gibi) ama bana çok samimi geldi kendisi.

Zaten mevzu ben de değilim burda.

Uzun lafın kısası sadece "İyi iyi devam et böyle" demektense hem bloga hem de diğer mecralara taşımak istedim bu samimi bulduğum hareketi. Hani yarışma programına çıkan ünlüler gibi "Aldığım ödülü Eşek Tepmişler Derneği'ne bağışlayacağım" gibi samimiyetsiz gelebilir size ama samimiyetsiz bile olsak, şu durumdan prim yapıyor, duyarlı insan ayağı yapıyor gibi de görünsek en azından belki iki çocuğa faydamız dokunur.

Bizim bu samimiyetsiz samimiyetimizden bile belki birileri çıkar bir kitap bağışlar, o kitap gider bir çocuğun hayatındaki milat olur. Olamaz mı ?

Olur bence.

Olmasa bile bir deneyelim derim.

Facebook Grubu için buna Hale Öğretmen'in Facebook adresi içinse buna tıklayın.

Ayrıca bi el atın cidden, ben o okul gazetesine çıkmak istiyorum.

Bunu dün Ortega paylaştı ve abartmıyorum dün geceden beri ben buna gülüyorum.

     
Hidayetcim hakikaten Birtane'sin.

Hani bana gelen kalıplaşmış yorumlar var ya; "Eskisi gibi değilsin" gibi değil de "Daha sık yazmalısın" tipinde gelen yorumlardan bahsediyorum. İşte onlar çok yerinde yorumlar aslında.

Hatta bugün biri mesaj atmış Facebooktan; "Bir süredir seni takip ediyorum enteresan bir yazını göremedim henüz" gibisinden bir şey yazmış. Beni takip ettiği süreç sanırım 4-5 aylık bir süreç. Haklı buldum bu eleştiriyi. Ben de son dönemdeki yazılarımı okuyunca "Bu insanlar nesini beğeniyorlar bunun" diyorum. İnanın mütevazilik yapıp da sizlerden "Kendine haksızlık etme, süpersin übersin" tipinde yorum almaya çalışmıyorum.

Bilmiyorum belki de insanın kendi sesini duyması gibi bir şeydir bu. Hani bilmezsin ya sesini, normal gelir sana da sonra bir kaset kaydında duyup "Bu ses benim mi?" dersin. Belki de öyledir. Kendi cümlelerim olduğu için bana pek bir özelliğim yok gibi geliyordur. 

Bu tip yazılara eklenen sanatsal görsel

Ama şu da var ki özel hayatımı pek yazan bir insan değilim malumunuz. İsmim, cismim, yaşadıklarım, yaşamadıklarım bilinsin istemiyorum. Bu gizem değil de suretimden çok söylediklerimi bilmesini istiyorum insanların.

Şuraya varmaya çalışıyorum. Mesela şu son 4-5 ayda bir sürü şey yaşadım ben ve bu dönemde bloga yazsaydım çok fazla ben olacaktı. Çok fazla isim geçecekti, çok fazla detay olacaktı. Belki de olmalıydı bilmiyorum. Ama kapanmak istedim biraz içime. Buraya çok dökmek istemedim o tarafı. Bazen de döktüm hafiften biliyorsunuz.

Birileri beğensin diye yazmıyorum evet, ama sıradan olmak da tehlikeli bir durum. Sanırım bunun için bir şeyler yapmam lazım artık. Yoksa "Bu yazıya like verin" değil amaç. Her ne ise o; o "şey"i tekrar yakalamak istiyorum. Bunun için de daha fazla yazmak istiyorum şu dönemde her ne kadar eskisi gibi çok zamanım olmasa da.

O mesaja da verdiğim cevaptaki gibi umarım "Bu adam da kimmiş böyle?" dedirtebilirim size eskisi gibi. 

Neyse efendim. Hazır "Çok yazacağım" demenin sıcağıyla Haftanın Şarkısı'nı da es geçmeyeyim.  Zira Haftanın Şarkısı benim orda burda saatler geçirip ihmal ettiğim şu ca'nım blogdaki en disiplinli bölümdür herhalde.

Yazının bütününe pek de uymayan pek şen şakrak bir şarkı bu çünkü; dün koydum yan tarafa şarkıyı ve aklımda başka bir şey vardı. Yazısıyla en alakasız Haftanın Şarkısı olmuş olabilir idare edin artık.

Neyse efendim sözü daha da fazla uzatmadan;

2010'un en iyi albümlerinden olan Maximum Balloon'dan :  Tiger



Yeri gelmişken ben size bir şey itiraf edeyim mi?

Ben bu şarkıyı uzun zamandır dinliyorum ama klibini ilk kez dün izledim valla.

Peki şarkıyı nerden biliyorum?

Bu şarkıyı Eksensiz'de görüp adeta kilitlenmiştim Daisy Lowe'a. Ama bir bakın kilitlenilmez mi buna?

"Yazı bahane, Daisy Lowe şahane" demekten kendimi alamıyorum.


Çıplaklık falan değil olay; başka bir şey var bu hatunda. Valla.

Şaka maka 1 yılı daha devirdik sevgili izleyenler..

Gazetelerimizin internet sitelerine nazire yaparcasına yaptığım bu girişten sonra "Blog alemi olarak bizim gazetelerden neyimiz eksik, hatta fazlamız var" diyerekten "2010'un en seksileri, 2010'dan akılda kalanlar, 2010'da donu gözükenler" tadında bir liste ile utanmadan devam etmek istiyorum yeni yılın ilk yazısına.

Geçtiğimiz yıl blog alemi biraz twitter'ın gölgesinde kaldı. Bok var gibi çoğumuz canım bloglarımızı bıraktık da kısa cümleler kurmaya başladık.

(Her seferinde twitter'a bok atıp hala orda ahkam kesmelerime devam etmem de benim yüzsüzlüğüm)

Misal bendeniz eskiden ne kadar çok blog okur ne kadar çok yazıya yorum bırakırken; hatta ve hatta okuduğum yazılardan seçmeler yapıp hem o yazıların sahiplerini onore etmek hem de diğer okuyucuların keşfetmelerini sağlamak adına "Ayın Yazıları" gibi bir bölümü devam ettirirken şimdi kendi bloguma bile haftada bir yazı yazar oldum.

Neyse kendime daha fazla yüklenmeden geçtiğimiz yılın blog alemindeki (bana göre) "En"lerini sıralayacağım. Öyle ödül falan yok bende. Davetiyedir, tanıtım ürünüdür falan da vermiyorum. Sırtınızı sıvazladım sayın.

Yılın En İyi Futbol Blogu : Flying Dutchman ve Borges

Aslında çok gidip geldim ikisi arasında ama sonunda ikisini birbirinden ayıramadım. Flying Dutchman'in zaten özel bir yeri vardır bende. Hep söylüyorum blog yazmaya başlama sebeplerimden biri kendisi. Her şeyden öte gördüğüm en disiplinli en istikrarlı blog yazarı kendisi. Her gün en az 1 yazı yazıyor ve hiç bir yazısı da "yazmak için" yazılmış olmuyor.

Borges ise apayrı bir adam gerçekten. Bırakın Bundesliga'yı; futbolla alakası olmayan biri bile onun Almanya Ligi ve hayat üzerine yazdığı yazıların müptelası olur. 


Yılın En İyi Kadın Blogu : Siminya 

Aslında bu "kadın blogu-erkek blogu" kavramı biraz itici duruyor ama sonuçta var böyle bir kavram kızmayın. Erkek oyuncu- kadın oyuncu gibi düşünün.

Her yerde söylüyorum Siminya gerçekten de yıldızı şu blog aleminin. Çok özel bir insan, özel bir beyin. Betimlemeleri, harika tespitleri, detaylardan yakaladıklarının ardında aslında içinde bulunduğu dünyayı özünü bozmadan bir tabloya çevirir gibi resimlemesini seviyorum. Çok da fazla malzemesi olmadan yapıyor hem de bunu. Malzemeleriyle övünenlerin yapamadığını yapıyor. Sanırım bunu blog dünyasında en iyi yapan kişi o. Hatta sanmam; eminim.

Yılın En İyi Erkek Blogu : Dereotundan Nefret Ederim 

Valla bu adamı da çok seviyorum ne yalan söyleyeyim. Bana göre samimiyet kelimesinin blog dünyasındaki karşılığı bu adamdır. Hani bazı tanımadığımız ünlüler için deriz ya "yav şu adamın muhabbeti ne güzeldir" diye işte bu adam da yazılarıyla bunu söyletebilen bir adam. Güzel adam güzel blog.

Yılın En Eğlenceli Blogu : Malın Gözü

Rectoa denen bu adam hem komik, hem her gün yazıyor, hem harika röportajlar yapıyor, hem harika resimler, absürt durumlar paylaşıyor, hem de hiç sıkmıyor. E bir blogdan daha ne beklenir ki. O yandaki anket ve "Ne dediler" bölümü bile her seferinde ayrı güldürüyor beni.

Ne Dediler : Olmamış - Bir Arkadaş  

Yılın Sinema Blogu : Öteki Sinema

Aylık sinema dergileri gibi blog. Hayranlıkla takipteyim.



Yılın Takımı : BlogMania 

Bence bir topluluk olarak yazmak bireysel olarak yazmaktan çok daha zor. Hele hele Blogmania Editörü gibi bir toplulukla yazmak hepsinden daha zordur kanımca. Hani "Alex'in oynadığı Fenerbahçe 2 forvetle sahaya çıkar mı, Sergen'le Tümer yan yana oynar mı?" diye tartışırken millet; bu adamlar BiDost'tan tut Damat Ferit'e, Yesari'den Ukturk'a birbirinden hayli alakasız bir kadroyla zirveye oynuyorlar. Adeta Hollanda'nın Total Futbol'unun blog dünyasındaki yansıması BlogMania. (Bu arada bu seçime şaşıranlar olabilir ama benim de içinde olduğum bir oluşumu yerden yere vurmaları kendilerinin hakkını teslim etmeme engel değil.)

Yılın En İyi Çıkış Yapan Blogu : Hoanes

Blog alemine bir girdi pir girdi, ama sonra sustu kaldı. Ama sırf Yılmaz Özdil yazısı bile efsane olmaya adaydır. Amma ve lakinki öyle değildir. Eyyorlamam bu kadar.

Yılın En Atarlısı : Voodoo Girl

Damarına basarsanız sıçtınız. Bana bile neler dedi. Hey gidi. Ama hak etmiştim ben o lafları. Gerçi açıklamasını da yapmıştım ama olsun arada bir balans ayarı lazım herkese.

Yılın En Göz Ardı Edilen ve Aslında Çok Daha Fazla İlgiyi Hak Eden Blogu : Monteyn

Bu adamı tek fark eden ben miyim acep, meraktayım.  

Hangi Kategoriye Sokacağımı Bilemediğim Ama Değinmeden De Geçmek İstemediğim Blog : Pippi Haşmet

Başlıktan açıklamaya gerek kalmadı sanırım.

Yılın Blog Yazarı : Pucca

Sanırım çok da açıklama yapmaya gerek yok. Seversiniz, sevmezsiniz, tarzı size hiç uymaz hatta belki tiksinirsiniz kendisinden ama kendisinin başarısı bloglar adına kazanılmış bir başarıdır. Yeni yılda geçen yılın büyük bir kısmında yaptığı gibi bloguna ihanet etmemesi dileğiyle. (Az yazmasını kastediyorum)

*********

Efendim bu yazıyla bir süredir ihmal ettiğim blog alemine bir iade-i itibar yapmak istedim. Ama emin olun kimseye yaranma çabası içinde yazılmış bir yazı değildir ki yakın takipçiler bu açıklamayı yapmama bile kızacaklar ama ben yine de belirteyim dedim.

Neyse bu aralar çok yazasım var. Bu yazı da başlangıç olsun.