"Çok yazı yazıyon da bi de yeni seri başlatıyon ağzını gırdığım" dediğinizi duyar gibiyim sevgili takipçiler. Ama şimdi "Ben zaman bulamıyorum, yani aslında yoğun bi dönemdeyim" falan diye savunmayacağım kendimi. Ayıp ediyorum ama bakın valla çok yoğun ve hareketli..(Tamam vurmayın)
Neyse efendim blogda yeni bir seri başlatıyorum.
Adı da başlıktan anlayabileceğiniz üzere : Bir Sahne
Sevdiğim (sevmediğim de olabilir) bir filmden bir sahneyi buraya koyup üzerine de birkaç kelam edeceğim. Belki de sadece sahneyi koyarım bilmiyorum. Maksat bloga geri dönmek için bahane yaratmak. Hem güzel fikir bence. Gerçi muhtemelen vardır diğer bloglarda örnekleri ama neyse işte uzatmayım daha fazla. Uzun süre yazmayınca insan böyle saçmalıyor.
Sahnemiz benim için geçen yıl izlediğim filmlerin arasından uzak ara sıyrılan "Bir Zamanlar Anadolu'da" filminden efsaneleşeceğini düşündüğüm yemek sahnesi.
Ercan Kesal adeta döktürüyor. Çok şey yazılabilir bu film ve bu sahne üzerine de şu an tek amacım bloga dönmek.
"Gelir gelir. Elektrik de gelir su da gelir. Allah başka dert vermesin."
hoşgeldin hoşgeldin :)
aah buraya yorum yazmak da güzel şeymiş be kardeşim.
insan çok takip edilen bir bloga geldiğinde genelde ilgisiz kalacağını düşünüyor, üzülüyor :/
neyse ehem.
çok güzel bir seri :)
Oyunculuklar, replikler o kadar gerçek bi sahne ki.Bi de 'kola var mı'
Bu sahneyi izlerken arkadaşla kahkahalar ata ata gülmüştük. Sinema da herkes bize bakıyodu neden gülüyorlar acaba diye.
yaz da...
bildiğin bizim köy. o kadar gerçek.
hep birlikte birgün döneceğiz. blog yazamıyorum ama dönüşüm muhteşem olacak adlı eseri gönülden paylaşanlar grubu kurup bir açılım yapsak diyorum. nedir bu kış uykusu üzerimizdeki...