Tüm harfler içinde en garibi S bence.

S ile başlayan o kadar önemli kelime var ki; sevgi, saygı, sevişmek, sağlık vs.

Herkesin hayatına adı S ile başlayan önemli biri mutlaka girmiştir mesela.

İki tanesi yan yana gelince SS oluyor. Nefretin, vahşetin simgesi Nazilerin SS subayları geliyor insanın aklına.

Bazıları mesajlarda SS diyor birbirine "Seni Seviyorum"un kısaltması olarak.

Ne kadar da uç anlamlar.

Tek başına böyle anlamlara gelirken başka harflerle bir araya gelince ise bambaşka bir mana kazanıyor S.

Sevgi, Saygı, Sadakat, Sevişmek'den çok Sınav için kullanıyoruz biz bu harfi. İnsanların hayatlarını kabusa çeviren sınavlar için.

Daha çocukken "Sizi Seviyoruz" dememiz gereken çocukların duymak istediği SS yerine araya bir B sokup SBS yapıp, seviyelerine göre seviyoruz çocuklarımızı.

Büyüyüp genç kız, delikanlı oluyorlar bu sefer "Sizi Seviyoruz"un SS'lerinin önüne bir Ö koyup yine seçiyoruz seveceklerimizi.

Seçtiklerimiz okullara gidiyor, derslerini çalışıyor, hiç bir şeye itiraz etmeyip cahil hocalarına itaat ediyorlar sırf mezun olup da kendi ayakları üzerinde durmak, kendi ailelerini kurmak, birilerine "Seni Seviyorum" sözünü rahatça söyleyebilmek ya da duyabilmek için.

Ama o da yetmiyor.

Onların hayalini kurduğu SS'yi bu sefer de K ve P ile yan yana getirip KPSS yapıyor; zaten meslekleri olan mesleklerini yapmak için yeni bir kabusa sokuyoruz hayatlarını.

O kabusu da atlatabilenleri, yani zaten meslekleri olan mesleklerini yapma hakkını kazananlara da Oscar kazanmış gibi mikrofonlar uzatıyor, duygularını alıyor, ne kadar mutlu olduklarını yayınlıyoruz televizyonlarda.

Üç beş kuruşa zaten meslekleri olan mesleklerini yapmaya hak kazandıkları için.

Peki o S'leri atlatamayanlar ne oluyor ?

Şafak oluyor onlar.

Şafak Bay oluyorlar.

Peki Şafak Bay kim?

O, bu ülkedeki (ki cidden artık ben de sıkılıyorum "bu ülkede" diye başlayan cümleler kurmaktan) düzenin en büyük simgelerinden biri.

İsmim Şafak BAY . Türkçe öğretmeniyim. 25 yaşındayım. 2005 senesinde kemik kanserine yakalandım. Sağ dizime protez takılıp çeşitli ilaçlarla tedavimi bitirdim.2007 senesinde hastalık sol omzumda tekrarladı ve yine sol omzuma protez takılıp kemoterapi ilaçları verilerek tedavi edildim.2008 senesinde hastalık akciğerimin her iki tarafında tekrarladı. Ameliyatla tümörlü hücreler alındı ve Kök hücre nakli oldum.2009 senesinde hastalık akciğerimde tekrarladı . Artık benim hastalığım olan OSTEOSARKOM ile ilgili tüm ilaçların doz olarak limitini doldurduğumdan sadece hastalığımın yavaş ilerlemesini sağlayan oral haplarla tedavime devam ettim.Akciğer ameliyatı olup haplara devam ettim;fakat 2010 senesinde hastalık akciğerlerimde ve kalçamda tekrarladı.Şu an itibariyle aynı hapları kullanıp hastalığın yavaş ilerlemesini sağlamaya çalışıyorum.Türkiye de doktorlarım çözüme dönük bir tedavi sunamıyorlar. Şu an için yurtdışında özellikle Amerika da iletişime geçtiğim bazı kanser merkezleri farklı ve deneysel tedavi için başvurabileceğimi ilettiler.Fakat ilaçlar deneysel olduğu için SAĞLIK BAKANLIĞI masraflarımı karşılayamıyorlar.Yaklaşık masrafı sorduğumda ise 150 ile 750 bin(milyar) lira arasında bir masraf çıkabileceğini ilettiler bana. Avrupa da bu tedavilerin daha uygun olduğunu düşünüyorum ve araştırıyorum ama her durumda bu paranın bir kısmı bile olsa karşılayacak durumum yok ve ben henüz 1 derse bile girememiş bir öğretmen olarak 25 yıllık yaşamıma veda etmek istemiyorum.

Şafak Bay'a destek olmak için şu adrese gidebilir, imkanlarınız dahilinde maddi ya da manevi olarak bir şeyler yapabilirsiniz. 

Maddi imkanınız el vermiyorsa iki tane S bile işe yarar belki onun için.