Malumunuz 1 aydır "47 ayın sultanı" diye tabir edilen Dünya Kupası müsebbibi ile her yerimiz futbol. Ha bazılarımızın zaten tüm hayatı futbol ama; onlar için bile Dünya Kupası bambaşka bir tat bambaşka bir boyut.

Hayatının önemli bir bölümü futbol olanlardan olan bendeniz için de Dünya Kupası apayrı bir yerde. Zira daha okumayı yeni sökmüş bir çocukken ilk okuduğum kitaplardan biri; şimdi hangi gazete olduğunu hatırlayamadığım bir gazetenin verdiği; sarı kapağından hatırladığım ve dönemin ünlü dizilerinden Charles İş Başında'daki Charles'ın yaşlanmış haline benzeyen bir adamın yazdığı Dünya Kupaları Ansiklopedisi idi.

Futbolun sadece izleyip de "vur lan vur" dediğimiz bir şeyden ibaret olmadığını ilk kez o kitabı okurken anlamıştım. Her Dünya Kupası'nın, her takımın, her oyuncunun, her taraftarın, her stadın içinde apayrı hikayeler barındırdığını; hani artık atasözü haline gelen "Futbol asla sadece futbol değildir" lafını da yavaştan da olsa idrak etmeye başlamamın sebeblerindendir Dünya Kupası.

Haftanın Şarkısı için fazla romantik bir yazı olmaya başladı bu. Asıl konuya ve şarkıya döneyim ben daha fazla coşmadan.

Efendim malumunuz artık her büyük organizasyon için bir de şarkı yapılıyor. Aslında bu da "artık" denecek kadar yeni bir hadise de değil. Hatta İtalya 90'ın unutulmaz şarkısı "Un Estate Italiana" hala hatrımdadır.

Bu dünya kupası için de 2 şarkı ön plana çıktı. Biri Shakira'nın Waka Waka'sı, diğeri de K'naan'ın Wavin' Flag adlı şarkısı.

Ben açıkçası Shakira'nın şarkısını çok da sevmedim ki zaten böyle organizasyonlar için çok ünlü isimler tarafından yapılan şarkılar istisnalar hariç "ısmarlama" gibi duruyor. Ama K'naan'ın şarkısında "Afrika, özgürlük, futbol" öğelerinin hepsi o kadar güzel bir şekilde bir araya gelmiş ki; son yıllarda bir futbol organizasyonu için kullanılan en harika şarkılardan biri olmuş.

Kupa hakkında da bi kaç kelam etmek gerekirse; her turnuvada İtalya'yı tutan ben bu turnuvada Hollanda-İspanya finali istiyordum. Bunu istememdeki neden de çok önemli iki futbol ülkesi olan ama bugüne kadar Dünya Kupası sevinci yaşayamamış ama bunu çoktan hak eden bu iki ülkeden birinin kupayı almış olmasını istememden ileri geliyordu. Birazcık "ihtiyacı olan alsın yavruummm" diyen yaşlı teyze mantığıyla yaklaştığımı kabul ediyorum olaya ama; kupanın gidişatı da beni pek yanıltmadı şimdiye kadar.

Ayrıca bundan neredeyse 1 buçuk ay önce; henüz daha kupa başlamamış ve herkes ortalıkta "Brezilya, Arjantin" diye dolanırken Ortega'nın friendfeed sayfasında yapmış olduğum ve resimde görebileceğiniz kehanetimin tutmasına da sevinmedim dersen yalan söylemiş olurum.

Bu arada Hollanda- İspanya diyorum ama bu kupayı Almanya sonuna kadar hak ediyor.

Şarkıya geçelim :




Give me freedom, give me fire
Give me reason, take me higher
See the champions, take the field now
Unify us, make us feel proud

In the streets, our hands are lifting
As we lose our inhibition
Celebration, its around us
Every nation, all around us

Sing forever young,
Singing songs underneath the sun
Let's rejoice in the beautiful game
And together, every end of the day

We all say
When i get older, i will be stronger
They'll call me freedom, just like a wavin flag
And then it goes back, and then it goes back
And then it goes back , and then it goes ...

When i get older, i will be stronger
They'll call me freedom, just like a wavin flag
And then it goes back, and then it goes back
And then it goes back , and then it goes ...

Oh oh oh oh oh...

And everybody will be singing it ....
And we all will be singing it ...

When i get older, i will be stronger
They'll call me freedom, just like a wavin flag
And then it goes back, and then it goes back
And then it goes back , and then it goes ...

* Dünya Kupası yazıp da Vuvuzela ve Ömer Üründül'den bahsetmedim. Şukumu verin.