Polis teröründen tutun da yozlaşmaya yüz tutmuş gençliğimize, önünde text penceresi, elinin altında klavye, konu da vatan, millet olunca kendinden geçen klavye delikanlılarına, sahip çık(a)madığımız değerlerimize, Yunan halkının sağduyusuna kısa ve güzel bir yazıda ışık tutulmuş. Eline sağlık HBBA.

Alexandros'un rahat uyuması dileğiyle...

http://www.vimeo.com/2679534

hepsi bi yana, yazının en gerçek cümlesi "Bu yazıya "evet çok haklısın" diyip 2 gün içinde unutacak 70 milyon kişi bulabilirim.." bu olmuş. malesef.

Alexis kim? msıfs Bizim insanlığımızın en büyük sorunudur bunlar: Unutmak ve umursamamak. Hatırlarsak da yalandan hatırlıyoruz. 10 Kasımlarda falan misal? Hepimiz Atamızın izindeyiz oysa!

Ben çoktan vazgeçtim bu insanların "kurtulabileceğinden".. Hepsi ölü, hepsi ceset. Tek yapabildikleri korkmak. Sadece korkabiliyorlar. Yunandan, koministten, polisten, devletten, dinsizden... Korkuyorlar ve kafalarını kuma gömüyorlar.

Bizim ülkemiz insanları nefret ediyor devletten. Gerçekten ama! En devletçisi bile şikayetçi devletten ve devlet politikalarından. Ama gel gelelim devlete karşı hareket eden birisini görünce bir anda unutuyor az önce devlete sövdüğünü. Bir anda kelle avcısı oluyor. Kahrolsun devlet düşmanları! oluyor bir anda. "Asın bu vatan hainlerini asın!"

Bir bilseler bir Nazım'ın hepsinden daha fazla sevdiğini bu vatanı.. Tek bir kelimesini bile okumuşlar mıdır acaba...

O yüzden bizim ülkemizde duyarlı olunmaz böyle şeylere. Polisle çatışmışsa ve ölmüşse "gebersin pezevenk!"tir. Değişmez.

Bu ülkede bir şeyler başarılmak isteniyorsa birinin bir nükleer bomba bulması gerekiyor!

Ben şimdi bu yazıyı muhtemelen unuturum birkaç gün içinde. Bu sebeple ricam, kendinize haksızlık etmeyin de "ayın yazıları" serisine ekleyin bu ay. Yeniden yeniden hatırlatın...

ah ne desem bilmiyorum ki. bundan birkaç ay önce 17 yaşında bir çocuk öldürüldü polis tarafından burda.(antalya-çağdaş) haberi bile olmadı insanların, bi avuç hukukçu polis kolayca yırtmasın diye uğraştı da birileri vicdanlarını anımsadılar.
neyse...
artık söyleyecek sözüm kalmadı benim.

Uzun zamandır okuduğum en gerçek yazı. Bundan sonra takipçinizim. Sevgiler...

Bu satırlarını okusa bile yazının içeriğindeki tarafsız ( ya da tek tarafı İNSAN olan demek daha doğru belki de) ama sonuna kadar haklı öfkeyi ve çarpıklığın gözlerine sokulası gerçekliğini anlayamayacak kadar taraflı ve bunu meziyet sayacak kadar basit bi 30-40 milyon da ben bulurum gibi geliyor bana.

Ne fena :(

ne hazin şeydir insan doğup insan ölememek

Ben de bu sabah gazeteyi okuyunca aynı şeyi düşünmüştüm ama dile getiremedim senin gibi...

insani erdemlerimizden uzakta yasamak acaba yasamak midir?

hala gerçekleşeceğine inanmak için inat ettiğim bir rüyadır, milletimin başkasının acısını yüreğinde duyup ayaklandığı gün..

İçim titreyerek okudum her bir sözcüğü.Bir daha okudum,sonra bir daha. Özellikle 80 darbesi mağdurlarının, o günlerde ve sonrasında yaşadıklarını araştırırken, bugün bir tesadüf sonucu ulaştığım bloğunuzdaki bu yazınızı Facebook sayfamda paylaştım. Ne hüsran:( 7 saat oldu, lütfen "beğendim" butonuna basan bile yok! Oysa, saçmasalak bir video yayınlamış olsaydım, sayfam yorumlarla dolardı bile bunca saatte.:(
Kendi adıma yılmayacağım, paylaşılması izninizi verdiğiniz için, sizin imzanızla gereken her yerde paylaşacağım.
Çok teşekkürler.

haklısın kardeş. fakat gel gör ki bunu ortalama bir Yunan'a dahi anlatamıyorsun. Türkiye tam bir klinik vaka olsa da, olayların içinde olunca insanlar yine de "Sisteme haddini bildirdik" diyemiyorlar. bunu St. Pauli diyarından, komşum Yunan Eleni ile konuştuktan sonra yazıyorum.

Ellerine sağlık arkadaşım,uğraşıp uzun uzun yazmışsın,güzel de yazmışsın.Ama bunu yazmakla sadece gene prim topladın,off adam yine döktürmüş dediler.Yazmaktan başka ne yaptın? Veyahut okuyup ta noktasına virgülüne katılanlar,katılmaktan başka ne yaptı? Bu işler yazmakla olmuyor ki zaten aşağı yukarı böyle ortamlarda bunun gibi şeyleri herkes yazıyor artık.Kısacası birileri daha çook yazar,birileri daha çoook beğenir,herşey de bununla kalır.

şu son yorumla alakadar olduğundan belirtmeden geçemeyeceğim Her boku bilen brother!

http://www.hastaliklidunya.com/2009/12/sundan-bundan.html

Hangi savaş daha büyüktür barıştan...

bu günü unutmayıp böyle bir yazı yazdın ve düşüncelerimi benim duyuramayacağım kadar fazla insana duyurdun ya. biraz daha sevdi seni saygım bi kat daha arttı!

Lafım sana değil ama; ben de benzer şeyler ülkesinde de olduğu halde sadece bu tarz "komşu" durumlarını önemseyen insanlardan bir sürü bulabilirim. Mesela şöyle bir şey var: http://ff.im/t9waS Ve sanırım haber kaldırılmış site tarafından.

Yanlış anlaşılmasın, bu tarz şeylerin dini, milliyeti, ırkı, kitabı olmaz. İnsan, her yerde insandır. Fakat bu durum, burnumuzun dibindeki olayları görmezden gelmemize neden olmamalı.

Uzun süredir okuduğum en güzel yazılardan biri oldu blog aleminde.
İnsan önce kendinden başlamalı bir şeyleri değiştirmeye. Gerisi kendiğinden gelir... Hep bir kahraman bekleriz içimizdekini ateşlemek için. Bazen de dikkat çeken bir olay Alexinki gibi. Oysa her insan kendi kendisinin kahramanı olabilir. Ama kimse bilmez bunu...

polis copu yemek çok zevklidir ya.. valla bak.. arada tatmak lazım...

http://www.dailymotion.com/video/xaht22_bandista-yan-babilon_music

yazının sonuna çoğu zaman eklediğin gibi şarkı ekleseydin ve o şarkı bu olsaydı tam olurdu.

Nefretten başka birşey okuyamadım bu yazıda da.

Alexis'i, ego patlaması yaşadığımız saçmalıklarımıza (blog girdisi) alet etmeseydik sanki daha da güzel olurdu gibi. Sinirlenmedimse de üzüldüm. Boş kullanmışız merhumu.

Neyse...



********************


İşin, içinden çıkamadığım bir tarafıda kendimi bildim bileli bu yaşadığımız ülke için söylemlerin hiç değişmemesi oldu. Çaresizlik, zam, hak yoksunluğu, adalet aramak, mebuslar şöyle, şiddet delisi polisler böyle, asker şehit oldu, ortalık kana bulandı, terör, memur, rüşvet, tansu, mesut, alparslan, deniz, turgut, türbanlı genç kız, +18 falan filan. Neden bu hiç değişmedi sorusuna kakamı yaparken de cevap bulamadım?

Acaba diyorum bazen, hani insan nasıl görmek isterse öyle olur, onu yaşar ya hep... Bu yüzden mi acaba? Yani oturup düzeltmek yerine aşağılayıp geçtiğimiz için, Şiddet uygulayana şiddetle karşılık vermek istediğimiz için, 1300 yıl önce çöl fakirlerinin ne söylediğini düşünmeye gerek duymadığımız için, şairlerimize, sanatçılarımıza sahip çıkılmadı diye ağlarken yetiştirdiğimiz nesilden de Nazım'ın çıkacağını hatırlamadığımız, görmeye çalışmadığımız için, Dersaneye gidecek durumu olmayan el kadar çocuklara ders çalıştırmak bi gün aklımıza gelmediği için (onların ışık evlerine gitmesine neden olduğumuz için), İçin de için vesselam.

Öz olarak demek istiyorum ki; neden bu kadar nefret ediyoruz lan o her gün gezdiğimiz sokaktan? O sokak bizim esrar içtiğimiz sokak ya amına koyyim. Psikotik egoistlik yerine (blog girdisi) mahalle delikanlısının kundurasıyla zorlasak ya bide algının kapılarını...

Yok lan olmaz diyoruz ama ya açılırsa?

nereye unutuyorsun 2 gunde.
alexis i gezide gordum dun