Her zaman söylemişimdir : Amerika'da doğsaydı Beyaz Saray'a kadar giderdi Melih Gökçek.

Cidden şaka yapmıyorum, bana kalırsa George Bush'un akıllı versiyonu kendisi.

Son yaşanan Kılıçdaroğlu Düellosu ile ilgili o kadar çok şey yazıldı ki .Kılıçdaroğlu için "Gökçek'i bitirdi, Gökçek madara oldu" gibi ifadeler kullanıldı. Sanırım sadece Gökçek'in "kurmayları", Vakit ve benzeri gazeteler, bir de ben Gökçek'in o tartışmayı mağlup kapatmadıgına inanıyoruz.

Nedenine gelince anlatayım efendim.



Bundan bir hafta kadar önce denk geldigim, sanırım CNN Turk'teki, bir programda yerel seçimlerle ilgili çeşitli konular tartışılıyor, tahminler yapılıyordu. Derken konu döndü dolaştı Ankara Büyükşehir Belediyesi'ne geldi. Bu seçimde Gökçek aday olursa geçen seçimlerdeki kadar rahat olamayacağı konusunda yorumlar yapıldı ki aha dedim sıçtınız.Üzerinden 10 dakika geçti geçmedi Melih aradı programı ve az evvel tahminler yapan, akademik terimleri ortalığa savuran siyaset uzmanlarını sus pus etti.  İster inanın ister inanmayın ama oturan konuklara "gelin iddiaya girelim, gelin var mısınız takım elbisesine iddiaya, hatta ordaki tüm konuklara söylüyorum hepinizle takım elbisesine iddiaya girelim" cümleleri çıktı ağzından. Ben ekran karşısında kitlendim kaldım. Konuklar, sunucu (Ahmet Hakan) da kitlenmiş vaziyette sinirleri bozuk sırıta sırıta programı tamamlamaya çalıştılar. Canlı yayında akademisyenlerle "Takım elbisesine iddiaya" girmeye çalışan bir başkan..


Benzeri bir tartışmayı da Haberturk'de izlemiştim 2 -3 ay evvel. O zaman da ODTÜ rektörü ile birbirlerine girmişlerdi. Ama Melih konuyu bambaşka yerlere getirip ne adamın sorusunu cevaplıyordu ne de sunucunun, kendi bildiğini okuyor sonra da sırıta sırıta "nolduu sustun kaldın, nolduu" gibisinden cümlelerle karşısındakini kitliyordu. Emin Çölaşan'a söyledigi bir lafla Emin Çölaşan'ın şaşkınlıkla "aaa" demesinin üzerine " yok Beee" diyen bir adamdan duyulan bu sözlere her ne kadar şaşırmasam da bu adamın aslında çok önemli bir mevkide olduğunun ciddiyetine giremiyordum istesem de.

O tartışmanın ve diger örneklerden sonra aylar önce yaptığım bir benzetmeyi tekrar hatırladım.
Küçükken okulda ya da mahalle arasında top oynayan erkekler hatırlar. Bazı çocuklar vardır o maçlarda, topa vurmayı falan bilmezler, futboldan zerre anlamazlar, ama top onlarındır ve oynatmak zorunda kalırsınız o çocugu. Doğal olarak maç esnasında da fazla pas atmazsınız ona, o ise durmadan "Bana pas lan pas versenize lan" diye bağırır. Eğer o çocuk Melih tipi bir çocuk ise eğer maçı yarıda keser. Alır topunu "ben gidiyom lan" diye topu alıp çeker gider.

Sonra başka bir gün siz arkadaşlarınızla bi araya geldiginizde ne yapalım ne yapalım diye düşünürken maç yapmaya karar verir ve Melihler'in evine gidersiniz. Ama Melih elinde topuyla evinin penceresinde önündeki saksının yanında oturup çiğdem(çekirdek) yiyip "bana ne lan gelmiyom ben topu da vermiyom" diye sırıtır size. Siniriniz bozulur kıl olursunuz. Ama alışmak lazımdır.


Çünkü daha sonra bu Melih'ler büyür. Baba-Amca-Enişte-Dayı gibi fakültelerden mezun olup önemli yerlere gelir. Akademik bilgi belki sıfırın altındadır ama; teoride ve pratikte onun gibisi zaten yoktur.

Bu yazıyı okuyan insanların hayatında Melih gibiler mutlaka; okul müdürü, öğretmen, patron, esnaf olarak girmiştir.

Bu adamlara bir şey anlatmak, haksız olduklarını söylemek, ya da hakkınızı aramak mümkün değildir. Çünkü top onlarındır.

İşte bu yüzden değil Kılıçdaroğlu; Malkoçoğlu bile gelse Melih gibi adamları alt edemez.

O yüzden bu ülkede bir yerlere gelmek, hakkınız yenmesin, canınız yanmasın diye mücadele etmek istiyorsanız "aaa aaa" diye şaşırmamalı BEEEE diyebilecek karaktere sahip olmalısınız.