1989 yılı..Daha 5 yaşındayım o zaman.Okula gitmiyorum.Anneannem,dedem,teyzem ve dayımla aynı evde yaşıyoruz.Annem,babam ve kardeşim ise bizden ayrı başka bir evdeler.Annem işe gitmeden sabahları gelip kardeşimi bırakıyor.Etrafı mandalin(a) bahçeleriyle çevrilmiş bir ev bizimkisi.O yüzden okula başlayana kadar çocukluk arkadaşımız olmadı kardeşimle.

Teyzem deli dolu bir genç kız o zaman.Onunla dostluğumuz da o zamana dayanır.O dönem tek derdi bana okuma öğretmek.Diğer aile üyeleri "okula başlasın öğrenir bırak şimdi çocukluğunu yaşasın" diyorlar.Ama o koymuş kafaya öğretecek.

ve Susam Sokağı başlıyor televizyonda..Her sabah başındayım.Hiç bir bölümünü kaçırmıyorum.Derken bir gün dış sesten önce geçen altyazıyı okumaya başlıyorum..

Teyzem çıldırıyor,evde şenlik havası...Hemen günün gazetesi getiriliyor...Çatır çatır okuyorum.Kardeşimle göz göze geliyoruz..pis pis bana bakıyor.Sanırım ilk çatışmamızın başladığı an o an.

Okumayı söktüğüm günden 1 gün sonra Teyzem tarafından elime bir kitap tutuşturuluyor.Resimsiz,kalın,gri ciltli bir kitap..Açıyoruz kapağı "Sefiller" yazıyor."Oku" diyor teyzem.. "Viktoy Hügo....Sefilley" diyorum...bir de çözülemeyen bir "R" problemim var o zaman.
*ki ilk R harfini söyleyebildiğim kelime ve an da apayrı bir komedidir.


Neyse okuyorum ben o kitabı,sanırım 15 gün falan sürüyor.Derken kitaplar ansiklopediler ard arda geliyor.Hatta hala sakladığım "İlk Ansiklopedim"in ilk cildi Teyzem tarafından eve getirilidiğindeki sevincimi hala hatırlarım.Malesef 7 cildini alabilmişti o zaman.Hala durur odamın başköşesinde.
Her boku bilme sevdam o zamandan başlıyor işte.


Yıllar sonra Teyzem'i Ankaradaki evinde ziyarete gittiğim dönem o Sefiller kitabını buluyorum."Teyze bu kitap bana okuttugun Sefiller mi diyorum"..."Evet" diyor.

"Manyak mısın Teyze ya 5 yaşında çocuğa bu kitap mı okutulur" diye sordugumda ise

"Ben de o sıralar bunu okuyordum ikinci cilde geçmiştim,hoşuma gitmişti sana da birinci cildi okutmuştum işte" diyor ....



*İlk R harfimi ,8 yaşındayken,televizyonda bir Brezilya dizisini izleyen anneannemin şimdi hatırlamadığım sorusunu "MaRiyana'nın kocası işte" diye cevaplayarak söyleyebildim.